Rating: ***/*****, or 6/10
Hannibal
op herhaling
Een getraumatiseerde FBI-agent jaagt op
een geslepen seriemoordenaar met de bijnaam 'de Tooth Fairy', die
twee families uitgemoord heeft. Hiervoor heeft hij de hulp nodig van
een andere psychopaat die een levenslange gevangenisstraf uitzit en
zich aan kannibalisme schuldig heeft gemaakt, ondanks zijn briljante
geest. Tussen agent en gevangene ontvouwt zich een mentaal
kat-en-muisspel, met als inzet het stoppen van de moordenaar, voordat
hij opnieuw slachtoffers maakt. Ziehier de premisse van Red
Dragon, de meest recente verfilming van een boek van Thomas
Harris.
Wat zegt U? Dit plot klinkt U bekend
in de oren? Dat kan goed kloppen, want zestien jaar geleden is
Harris' boek al eerder verfilmd, destijds onder de titel Manhunter.
Mooifilmer Michael Mann maakte de eerdere versie en gaf het verhaal
een stilistisch geslaagde vorm zonder de diepgang van het boek tekort
te doen. Voor Red Dragon werd Brett Rattner aangenomen, de man
die ons twee delen Rush Hour gaf, films die het meer van
grappen en grollen moesten hebben dan van een gelaagd plot of
emotionele diepgang. Rattner leek een verkeerde keus, maar gelukkig
blijkt zijn versie niet de gevreesde totale mislukking, hoewel het
niveau van Mann's werk niet gehaald wordt. Ratter laat merken
voldoende in huis te hebben om tenminste een redelijke thriller in
elkaar te zetten, waarbij het leeuwendeel van de prestatie echter
door twee topacteurs geleverd wordt in hun rol van het duo
psychopaten.
Troef
is uiteraard Anthony Hopkins, wiens fantastisch gespeelde Hannibal
Lecter de hele reden van de herverfilming van Harris' roman vormt.
Manhunter was het eerste deel in een reeks films rond de
charmante kannibaal, die toen gespeeld werd door Brian Cox. Diens
Lecter had een betrekkelijk kleine rol, terwijl Hopkins' Lecter in
Red Dragon aanzienlijk vaker in beeld is. Hopkins speelde de
rol het eerst in The Silence of the Lambs van regisseur
Jonathan Demme, een meesterlijke thriller die binnen korte tijd tot
een schoolvoorbeeld in het genre gerekend werd en bovendien vijf
Oscars in de wacht sleepte, waaronder één voor Hopkins zelf. Tien
jaar later volgde Ridley Scott's Hannibal, waarin Hopkins
opnieuw tekeer mocht gaan als de menseneter, in een macabere film
voorzien van een barokke stijl en meer gore dan we tot dan toe
van Lecter gewend waren. Desondanks haalde de film een flinke
opbrengst binnen, waardoor een remake van Manhunter,
nu met Hopkins in plaats van Cox, een logische keuze bleek.
Als zodanig ontstaat er nu een Lecter-trilogie rond Hopkins' rol
waarin het meest recente deel een prequel voor de beide anderen
vormt: Manhunter wordt nu tot een buitenbeentje gereduceerd.
Om het
verband tussen Red Dragon en de beide andere “echte”
Lecter-films te benadrukken is Lecter's rol flink opgeschroefd,
inclusief een introductie van het personage welke ontbrak in
Manhunter, alsmede een opzet voor The Silence of The Lambs
aan het eind van de film. Zodoende krijgt de kijker meer dan genoeg
informatie over de plaats van Rattner's versie in de tijdlijn van de
trilogie, ook al zal dit overbodig zijn voor het merendeel van het
publiek.
Bij
aanvang van de film is Lecter nog op vrije voeten en werkt hij samen
met agent Will Graham (Edward Norton, Fight Club) om een
moordenaar op te sporen, die hij zelf blijkt te zijn. Graham is aan
hem gewaagd en weet Lecter te ontmaskeren, wat echter beide mannen
haast het leven kost. Het resultaat: Lecter krijgt levenslang,
terwijl Graham wegens het ontstane trauma de FBI verlaat. Zodra de
Tooth Fairy echter toeslaat wordt hij te hulp geroepen, maar daarvoor
moet hij opnieuw met Lecter samenwerken en diens hersenspinsels in
zijn geest toelaten. Norton zet een adequate ex-agent neer,
getroebleerd door het trauma rond zijn bijna fatale eerdere aanvaring
met Lecter, geplaagd door schuldgevoel over het gevaar voor zijn
eigen gezin in dit nieuwe conflict met een slachter van families, en
geobsedeerd om de geest van de maniak te begrijpen voordat deze
opnieuw toeslaat.
Echter,
Norton's Graham steekt schril af bij Hopkins' Lecter, die opnieuw een
weergaloze prestatie levert in zijn vertolking van het gekke genie:
alweer is hij charmant, gestoord, en mateloos intrigerend in elke
scène. Vanuit zijn cel lijkt hij de touwtjes stevig in handen te
hebben en te spelen met zowel Graham als de Tooth Fairy, zonder
duidelijk te maken aan wiens kant hij precies staat. Waar Norton een
minder overtuigend spel aflevert dan Hopkins, geldt dat niet voor
Ralph Fiennes (The English Patient), die zich uit mag leven
als de waanzinnige Tooth Fairy. Fiennes zet hem uitstekend neer als
een sobere, schuchtere man geplaagd door een jeugd vol pijn en
misbruik, die wenst te transformeren tot een hogere macht en moord
daarvoor niet schuwt. Hoewel Fiennes en Hopkins het scherm nooit
delen zijn ze aan elkaar gewaagd, ieder in hun eigen variatie op het
thema van de megalomane moordenaar. Bovendien is het goed te zien dat
de film niet per se inzakt als Hopkins niet in beeld is.
Ondanks
het sterke acteerwerk van zowel Hopkins als Fiennes komt Red
Dragon niet helemaal uit de verf. De film voelt teveel als een
herhalingsoefening, niet alleen omdat het om een al eerder verfilmd
werk gaat maar ook omdat het plot wel erg grote overeenkomsten
vertoont met The Silence of the Lambs, waarin ook een agent
een seriemoordenaar moest vangen met Lecter's hulp. Bovendien
ontbeert Red Dragon zowel de finesse van die film als de
geslaagde, macabere stijl van Hannibal. Met zijn rechttoe
rechtaan manier van werken toont Rattner zich geen meesterregisseur
als Demme of Scott. Zoals het geval was met zijn vorige films voert
hij zijn vak capabel genoeg uit en levert hij een onderhoudend
product af, maar van diepgang en stijl heeft hij geen kaas gegeten.
Red
Dragon is redelijk geslaagd als een bij vlagen spannende
thriller, maar deze status is hoofdzakelijk te danken aan de
topacteurs die zich in de rol van psychopaat verdienstelijk maken. In
andere opzichten is het slechts een “Silence light”,
alweer een film met Lecter die volgens het bekende stramien zijn
kwade genie botviert op een gespannen agent in diens zoektocht naar
de zoveelste enge psychopaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten