Het jaar zit er min of meer op, dus is het tijd voor de gebruikelijke lijstjes. Welke films die dit jaar het licht in het donker vormden kan ik iedereen aanbevelen, en welke moet een ieder absoluut zien te vermijden? Hieronder de links naar de lijstjes zoals ik die heb ingediend bij mijn voormalige werkgever, MovieScene.nl, en mijn huidige, FilmTotaal.nl, gevolgd door mijn wat uitgebreidere originele tekst.
MovieScene: Beste Films 2015
MovieScene: Slechtste Films 2015
FilmTotaal Top 10
Top 10 Beste Films
1. Jurassic World
Nou nou, wie had dat aan zien komen voor een JP fanaat als ik... Objectief gezien natuurlijk niet de beste, maar over Jurassic ben ik nooit objectief geweest en iedereen mag het weten. Ondanks die paar tekortkomingen (rennen in hoge hakken en zo) die ik domweg negeer, bleek het een emotioneel weerzien (vier keer, veel te weinig eigenlijk) met een oude vriend die ik veel te lang heb moeten missen (veertien lange, onafzienbare jaren). Een werkend park en hordes dino's is precies wat ik wilde hebben en precies wat ik kreeg. Welcome to Jurassic World! In de negen titels hierna volgt die gewraakte objectiviteit.
2. Mad Max: Fury Road
George Millers krankzinnige comeback naar de gekkigheid die hem eind jaren zeventig op de kaart zette blijkt zowel voor fans van het eerste uur als de nieuwe generatie een volslagen surrealistische en hyperactieve hellevaart. 'Over the top' krijgt een geheel nieuwe invulling en het publiek de beste actiefilm in jaren. 'What a film, what a lovely film!'
3. The Martian
Sir Ridley weet science in space na Nolans bombastische en wetenschappelijk absurde Interstellar weer interessant te krijgen met een zowel intiem als episch drama. Louter topacteurs en Mars zag er nog nooit zo prachtig maar toch zo vervaarlijk uit. Plus de beste Lord of the Rings verwijzing ooit.
4. Ex Machina
Dit fenomenaal gespeelde drama kruipt onder je huid en zet de verhoudingen met je techologische gadgets weer op scherp. Machines zijn zowel verleidelijk als beangstigend in deze intelligente maar constant onheilszwangere Sci-Fi thriller. Oscars voor de hele main cast alstublieft!
5. Star Wars Episode VII: The Force Awakens
De hype was zoals verwacht een tikkeltje extreem, maar toch bleek TFA een geslaagde nieuwe Star Wars film die ons de teleurstellende prequels deed vergeten. Hoewel het verhaal bij vlagen een herbewerking van ouder materiaal leek, wist zowel de oude als de nieuwe cast te overtuigen. Het geheel werd met zoveel liefde door overduidelijke medefans geleverd dat het onmogelijk was er niet in mee te gaan. Toch zal ik meneer Abrams de begane misstappen bij die andere space opera franchise, Star Trek, niet vergeven.
6. Inside Out
Wie dacht dat Pixar tussen alle sequels door geen tijd meer had voor innovatieve ideeën bleek zich schromelijk te vergissen. De geest van Pixar leeft als nooit tevoren in deze Pixarfilm over de geest. Wederom een tranentrekker voor het hele gezin van de bovenste plank.
7. Sicario
In de 'war on drugs' is het recht de grootste verliezer, stelt pessimist Denis Villeneuve. Dankzij dit zenuwslopende drama moeten we hem gelijk geven. Intense spanning, fantastische acteurs en een luguber einde dat nog een tijdje na blijft galmen, alles wat we gewend zijn van onze favoriete Canadese zwartkijker.
8. Ant-Man
Na de teleurstelling van Avengers: Age of Ultron waren we wel toe aan iets heel anders, iets kleiners. We kregen het letterlijk in deze superheldenkomedie met een hart van goud. Ondanks het opstappen van Edgar Wright blijft zijn stempel qua komische opzet en energieke montage goddank herkenbaar behouden.
9. Er Ist Wieder Da
Lachen om Hitler, mag dat? Ja hoor, maar de boodschap dat de komst van een nieuwe Führer met even onfrisse opvattingen als de oude dichterbij is dan we wellicht zouden denken, gaat niet aan de kijker voorbij. Hilarisch maar confronterend tegelijk.
10. The Walk
Robert Zemeckis' ode aan doorzettende durfals kent een simpel plotje maar wordt met bijzonder veel vaart en enthousiasme verteld. Maar het is de techniek die deze bioscoopervaring compleet maakt. De derde dimensie wordt zelden met zoveel effect geleverd. Mensen met hoogtevrees kunnen wellicht beter thuis blijven. Jammer genoeg zal deze film in de thuisbios lang zo'n indruk niet maken.
Troep zat er helaas ook genoeg tussen dit jaar...
Top 5 Slechtste Films
1: Vacation
Wat vroeger werkte, werkt nu vast ook wel, dachten de Hollywoodbonzen. Dus gaan we weer met de Griswalds op vakantie in de wetenschap dat alles fout zal gaan. Inclusief de grappen, want de humor is wel heel erg onleuk. Hoeveel lichaamssapgrappen kunnen er doodslaan in één klucht? En waarom moet alles sowieso terugvoeren op fysieke en seksuele onzekerheden in deze zeperd? Als alleen de auto nog een beetje op de lachspieren werkt, weet je dat het goed fout is gegaan.
2: Fantastic Four
Au... De slechtste Marvelbewerking tot nu toe. Wat ging er mis? Zo te zien alles, want werkelijk niks deugt aan dit fantastische viertal. Wie dacht dat de FF in 2005 al op hun bek gingen: het kan dus nog flink veel erger. Schrap dat vervolg a.u.b.!
3: The Green Inferno
Eli Roths kannibalenfilm met wel heel weinig kannibalisme, die veel te lang de tijd neemt om de irritante hoofdpersonen richting de kookpot te sturen waar we ze het liefste zien. Daar is een woord voor: saai.
4: Knock Knock
Eli Roth (alweer) imiteert Funny Games maar dan met twee wulpse maar vervelende jongedames. Dat pakt opvallend preuts uit en wordt nooit eng of confronterend. Wel slaapverwekkend.
5: Fifty Shades of Grey
Ik besef me dat ik de doelgroep niet ben, maar ik krijg het niet warm van al dit kitscherige gedweep met zweepjes. Wat mij betreft de saaiste seksscènes van 2015 in de minst opwindende erotische thriller.
2015 werd van tevoren al geacht een jubeljaar voor de industrie te zijn met het aangekondigde overweldigende filmaanbod. Hoewel de kassa's naar verwacht behoorlijk vaak en hard rinkelden (geloof me, ik heb het gevoeld!), viel het inhoudelijk beschouwd toch een tikkeltje tegen. De hype overheerste, maar werd meestal niet echt waargemaakt. Blockbusters die alles mee leken te hebben vielen tegen (Avengers: Age of Ultron, Spectre), voor elke heropgezochte klassieke reeks die onze gunst verwierf (Star Wars, Jurassic Park, Mad Max) viel er een andere vies tegen (Terminator, Vacation, Fantastic Four) en het aantal verrassingen vanuit het onafhankelijke/arthousecircuit was ook niet overdadig hoog. Wat dat laatste betreft moet ik eigenlijk mijn mond houden, want als deze lijstjes iets duidelijk maken is het dat ik het dit jaar veel te mainstream heb gehouden en te weinig aandacht heb geschonken aan de rest. Uiteraard heb ik er in mijn taak als recensent wel een aantal mee kunnen pikken, maar tijdgebrek heeft mij desondanks genoopt er te veel links te laten liggen. Daarin ligt dan gelijk een goed voornemen voor 2016... Minder hype, meer de grenzen opzoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten